Sekur þar til sakleysi sannast?

Hér fyrr á öldum var „réttarfar“ flestra ríkja með þeim hætti að ef einhver var sakaður um glæp var það viðkomandi að sanna að hann væri saklaus af glæpnum. Oft var því nóg að einhver kæmi með ásökun og héldi því fram fyrir dómi að viðkomandi hafi framið glæpinn, ef sakborningurinn hafði ekki vitni sem gátu borið um annað var hann yfirleitt fundinn sekur og dæmdur til refsingar. Þegar hugmyndir um mannréttindi komu fram á 18. öld, m.a. í kjölfar stofnunar Bandaríkjanna og frönsku byltingarinnar, var þeirri reglu komið á að sakborningur teljist saklaus uns sekt hans sé sönnuð. Það sé því ákæruvaldsins að sanna, svo ekki leiki vafi á, að sakborningur sé sekur en ekki sakborningsins að sanna að hann sé saklaus. Ég held nú að það sé eitthvað sem flestir ættu að vera sammála um að ætti að halda áfram að vera grundvallaratriði í vestrænu réttarfari.

Nú hefur gengið dómur í máli þriggja manna, sem ákærðir voru fyrir að ráðast á lögreglumenn við skyldustörf. Enn var fundinn sekur en tveir sýknaðir. Þegar þessi færsla er skrifuð hefur dómurinn ekki enn verið birtur á heimasíðunni www.domstolar.is og því engin leið að gera sér grein fyrir forsendum dómsins. En það kemur ekki í veg fyrir það að fjöldinn allur af fólki tjái sig yfir sig hneykslað um þennan dóm og flest virðist það telja sig hafa meira vit á lögfræði og réttarfari en allir dómarar landsins til saman. Ég held að það væri betra fyrir alla að leyfa dómsvaldinu að starfa í friði, kynna sér dómana og forsendur þeirra á heimasíðu dómstólanna (www.domstolar.is  og www.haestirettur.is) og hafa í huga regluna góðu að allir eru saklausir þar til sekt þeirra sannast.

Einn dæmdur og tveir sýknaðir af ákæru fyrir árás á lögreglu

Olíuhreinsunarstöð, grín eða alvara?

Fyrir nokkrum árum sá ég frétt í sjónvarpinu um fyrirtæki eitt á Íslandi sem hafði uppi stór áform um að framleiða gervigras fyrir ameríska fótboltavelli úr gömlum hjólbörðum. Síðan hefur ekkert frekar heyrst af þessum stórtæku áformum enda stór spurning um hversu raunhæfar þessar hugmyndir voru. Ég verð að segja eins og er að fyrst þegar ég heyrði af hugmyndum um olíuhreinsunarstöð á Vestfjörðum hélt ég hreinlega að hér væri mönnum ekki alvara. En því miður hefur komið í ljós að hér er víst full alvara á ferðinni.

Burt séð frá því að talið er svona stöð kæmi til með að  þurfa orku á við heila Kárahnjúkavirkjun. En hafa menn virkilega ekki spáð í hina gríðarlegu umferð olíuflutningaskipa inn og út fjörðinn og kringum landið? Í fréttum RÚV um daginn kom fram að um 160 skip kæmu á hverju ári með farm til og frá svona stöð. Eins og Páll Bergþórsson hefur bent á stafar skipum mikil hætta af hafís út af Vestfjörðum og því er að hans mati mjög óskynsamlegt að staðsetja olíuhreinsunarstöð þarna.

Sumt sem sagt hefur verið um þessa stöð er varla hægt að lýsa öðruvísi en furðulegu, svo ekki sé meira sagt. Ein kona segir á bloggi sínu að þetta sé mjög umhverfisvænn rekstur þar sem það sé svo mikið notað af matarolíu (!) á heimilum og veitingastöðum að ekki veiti af svona stöð til að endurvinna hana (!!!). En þegar vel gefið og gáfað fólk er farið að láta þá vitleysu út úr sér að svona stöð gæti verið kostur fyrir ferðaþjónustuna þá get ég ekki orða bundist. Um daginn var haldið málþing á Ísafirði um þetta mál og þegar Árni Finnsson, formaður Náttúruverndarsamtaka Íslands, hafði bent á að svona stöð fylgdi gríðarlega sjónmengun af stöðinni og að hún muni skaða ímynd Vestfjarða fyrir ferðamenn lét Ólafur Egilsson, einn þeirra sem vill reisa stöðina, það út úr sér að margir ættu eftir að gera sér ferð í skammdeginu til að sjá ljósadýrð stöðvarinnar (!). Ja  hérna! Ég held að það væri réttast að Ólafur myndi kynna sér upplýsingar um hvað erlendir ferðamenn eru að leita eftir þegar þeir koma til Íslands. Ég get alveg fullyrt það af minni reynslu að þeir eru ekki að leita að stóriðjuverum til að skoða! Og þar fyrir utan er yfirgnæfandi meirihluti ferðamanna á ferðinni yfir sumarmánuðina þegar lítið færi fyrir hugsanlegri ljósadýrð!

Erlendum ferðamönnum hefur fjölgað mjög mikið á síðustu árum og spáð er meiri fjölgun á næstu árum. Það er hins vegar staðreynd að Vestfirðir hafa orðið nokkuð útundan í þessu. Sem dæmi má nefna að nýting gistirýmis á Íslandi 2005 var lægst á Vestfjörðum eða  23,4% þegar það var 37,2% á öllu landinu. Það sem mér hefur fundist vera helstu skýringar á þessu er að annars vegar hefur vegakerfið ekki verið með besta móti á Vestfjörðum og hins vegar hefur nokkuð skort á nægilega góða aðstöðu gagnvart ferðamönnum, hvort sem um er að ræða gistingu, veitingastaði eða afþreyingu. Þetta gerir t.d. okkur, sem starfa við að skipuleggja og selja ferðir fyrir erlenda ferðamenn, erfiðara fyrir að skipuleggja ferðir fyrir stærri hópa. Það virðist gleymast að það dugar ekki að bíða eftir að ferðamenn komi, þeir koma einfaldlega ekki fyrr en þegar aðstaðan til að taka á móti þeim er til staðar. Og möguleikarnir á að fjölga ferðamönnum á Vestfjörðum eru sannanlega fyrir hendi, Vestfirðir hafa (enn sem komið er) allt upp á að bjóða sem erlendir ferðamenn sækjast eftir. En olíuhreinsunarstöð er ekki til að styrkja þá möguleika, heldur þvert á móti.

Smá kjarabót

Var að slá á að þetta geri tæpar 15.000 kr. eftir skatt hver greiðsla, eða 45.000 samtals.  Smá kjarabót það. En það sem mér finnst eiginlega merkilegast við að sveitarfélögin séu farin að greiða svona viðbótar- eða álagsgreiðslur er að þeim er það í raun ekki heimilt skv. samþykktum Launanefndar sveitarfélaga. Það er, einstökum sveitarfélögum er ekki heimilt að greiða meira en það sem kjarasamningurinn segir. En nú heyrist ekki orð frá Launanefndinni, sem er mjög gott. Kannski bendir þetta til að næstu samningar KÍ  og launanefndarinnar verði lágmarkssamningar, þ.e. um lágmarkslaun en einstök sveitarfélög geti greitt hærri laun ef þau ákveða svo. Ég held að það væri ein besta leiðin til að hækka laun kennara, að hætta að njörva niður launin í miðstýrðum samningum.

Kennarar í Reykjavík fá álagsgreiðslur

Stjórnmál, þroski og lýðræði.

Það var áhugavert að sjá fréttir af borgarstjórnarfundinum í Ráðhúsi Reykjavíkur í dag. Fjöldi ungs fólks var þar samankomin til að tjá ást sína á lýðræðinu með hófstilltum, málefnalegum og rökfastum málflutningi. Jafnvel þótt framkoma ungmennanna hafi á köflum frekar minnt mig á Gettu betur eða Morfís fór ekki fram hjá neinum að hér voru sannir lýðræðissinnar á ferð. Hópurinn passaði einsaklega vel upp á að halda fundarsköp og að leyfa öllum að tjá sig truflunarlaust, enda byggist lýðræði á því að gefa fólki tækifæri á að tjá sig. Og þessi hófstillta og málefnalega framkoma þeirra kristallaðist einkum í orðunum: „Þú ert enginn "fokkings" borgarstjóri.“ Jafn rökfastan og málefnalegan málflutning hef ég ekki heyrt í langan tíma. Það er náttúrulega engin spurning að það verður að fá þennan dreng, sem lét þessi orð falla, til forystu í stjórnmálum! Miðað við framkomu hans í dag er hér greinilega á ferð framtíðar leiðtogaefni og bara spurning hvort það verði hjá VG eða Samfylkingunni.

Segja atburðina í Ráðhúsinu sögulega

Kærur og kosningar

Ýmislegt hefur verið  sagt og skrifað um ummæli Þórunnar Guðmundsdóttur um mögulegt framboð Ástþórs Magnússonar og kæru hans í kjölfarið. Ég get ekki sagt að ég hafi orðið hissa á kæru hans og því að birta hana í dagblaði, annað eins hefur maðurinn afrekað hingað til. Á einni bloggsíðu fann ég færslu þar sem notaðar voru lýsingar eins og: „hér gengur ekki heil manneskja til skógar“, „veruleikafirrt“, „hrokafullt“, „bara ekki heil á geði“. Var viðkomandi bloggari að skrifa um Ástþór Magnússon? Ónei, þessar lýsingar notaði hann um Þórunni! Já, svona geta sumir verið öfugsnúnir í tilverunni.

Annars væri ég ekkert ósáttur við að Ástþór næði að bjóða sig fram í sumar, þá væri Ólafur Ragnar að minnsta kosti ekki sjálfkjörinn og maður hefði aftur tækifæri til að mæta á kjörstað til að skila auðu (en Nota Bene; það er leið okkar, sem erum ekki sátt við ÓRG, til að koma þeirri afstöðu okkar á framfæri).

Allir heima á Jóladag?

Það er kannski full mikið sagt að allir eigi að vera heima á Jóladag en hætt er við að sumir lendi í því að komast ekki á milli staða þennan helga dag þar sem nú hefur Strætó bs. ákveðið að engar strætóferðir verði á Jóladag. Ég man satt best að segja ekki eftir því að slíkt hafi gerst í manna minnum, en nú skal víst verða af því. Ég skal játa að strætó hefur svo sem aldrei verið pakkaður af fólki þennan dag en þó alltaf töluvert af fólki sem hefur treyst á strætósamgöngur til að komast á milli staða. Já, sennilega flestir sem ekki eiga bíl. En nú á þetta fólk víst að treysta á aðra samgönguleiðir á þessum helgasta degi ársins. Hvað á það eiginleg að gera? Taka leigubíl á uppsprengdum taxta? Ganga? Mér segir svo hugur að þeir, sem alla jafna taka strætó, hafa fæstir hverjir efni á að taka leigubíl á virkum degi, hvað þá á helgidegi. Þetta er endanleg sönnun á að sveitarfélögin hér á höfuðborgarsvæðinu hafa endanlega gefist upp á að halda hér uppi almennilegum almenningssamgöngum.